Od dłuższego czasu bierzemy udział w toczącej się w Gdańsku dyskusji n/t budowy spalarni odpadów. Poniżej przedstawiamy stanowisko zgłoszone Władzom miasta.
PKE-OWP nie jest z zasady przeciwny spalaniu resztkowych odpadów komunalnych pozostających w wyniku racjonalnej gospodarki odpadami, które nie nadają się do ponownego zużycia lub recyklingu.
o
Ilość odpadów przeznaczonych do spalania musi uwzględniać obowiązujące przepisy dot. poziomu recyklingu z perspektywą czasu eksploatacji spalarni tj. 15- 20 lat .
o
Potencjał przerobowy obecnie istniejących w Polsce spalarni jest wystarczający do spalenia wszystkich tego rodzaju odpadów.
o
Spalarnia jest obiektem drogim jako inwestycja, koszty eksploatacji są wysokie, dla jej efektywnego działania konieczne jest stałe dostarczania wymaganej ilości odpadów,
a wydatki będą musieli solidarnie ponosić mieszkańcy Gdańska zgodnie z wieloletnią umową z partnerem budującym spalarnię.
Z tego powodu decyzja o budowie spalarni musi uwzględniać wszystkie wszystkie w/w kwestie.
Stanowisko Polskiego Klubu Ekologicznego
w sprawie spalarni odpadów w Gdańsku – wnioski do Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego w Gdańsku
1.Uznając, że mimo stosowania podstawowych zasad polityki UE w gospodarce odpadami z uwzględnieniem odpowiedniej hierarchii postępowania (redukować, wykorzystywać ponownie, poddawać recyklingowi, odzyskiwać surowce), pozostaje frakcja odpadów suchych, wysokokalorycznych nienadających się do wykorzystania w procesie recyklingu, a nadających się do spalenia (odzysk energii). Mamy jednak zastrzeżenia do natychmiastowego przesądzenia realizacji spalarni w Gdańsku –Szadółkach, przede wszystkim ze względów ekonomicznych.
2. Z załączonych materiałów analitycznych bazujących na oficjalnych dokumentach wynika, że w Polsce może powstać zbyt duża liczba spalarni odpadów – inwestycji wspomaganych finansowo przez UE. Obawiamy się, że może to wpłynąć na ograniczenie działań w zakresie opracowywania i wdrażania programów znajdujących się wyżej w hierarchii postępowania z odpadami takich jak zapobieganie powstawania odpadów czy odzysku surowców (nie tylko energii).
Zgodnie z Krajowym Planem Gospodarki Odpadami w Polsce wytwarzamy ok. 12mln Mg/rok odpadów, z czego do spalenia pozostaje ok. 1,8 mln mg/rok. W toku realizacji jest 6 spalarni o mocy przerobowej ponad 1 mln Mg/rok, w stadium przygotowania do budowy jest 13 dalszych spalarni o przepustowości 1,5 mln Mg/rok, a więc razem zapotrzebowanie na frakcję energetyczną w postaci odpadów może przekroczyć ilość wytwarzaną w Polsce.
3.Oprócz budowanych spalarni potencjał utylizacji odpadów w procesie termicznym mają działające cementownie.
4. Budowane spalarnie są zlokalizowane w stosunkowo niewielkiej odległości od Gdańska – Bydgoszcz, Poznań, Konin, dalej Szczecin czy Białystok. Warto poczekać do czasu ich uruchomienia – rok 2015-2016, i zamiast budować nową przewymiarowaną spalarnię i zabiegać o odpady z zagranicy (tak jak to pokazują doświadczenia w Szwecji i Niemczech), utylizować odpady w obiektach, które mogą mieć problemy z pozyskaniem odpowiedniej ilości surowca.
5.Lokalizacja naszej spalarni przy ZUT w Szadółkach nie jest korzystna, brak tam wody i odbiornika ciepła. Gdańska elektrociepłownia, poza sezonem zimowym dysponuje nadmiarem ciepła.
Bardziej korzystnym rozwiązaniem, niż budowa spalarni w Gdańsku, jest wytwarzanie paliwa z odpadów tzw RDF i poszukiwanie partnerów do jego zagospodarowania.
Spalarnia śmieci w Osace (proj. Hundertwasser) często interpretowana przez turystów jako park rozrywki
